นาฏยศัพท์

     นาฏยศัพท์ทางด้านนาฏศิลป์ไทย  เป็นศัพท์ที่เรียกกันเฉพาะทางนาฏศิลป์เท่านั้น  ซึ่งเป็นลักษณะที่เรียกท่าทางต่างๆ ในการแสดง  หรือการฝึกซ้อม  เพื่อให้ได้เข้าใจได้ง่ายขึ้น

นาฏยศัพท์

ท่ายืน

                    

                               ลักษณะของการยืน ( ตัวนาง )  มือขวาจีบอยู่ที่ชายพก  มือซ้ายวางแนบไปกับตัว เท้าซ้ายเหลื่อมเท้าขวาเล็กน้อย

ท่าอาย

                         

                         ลักษณะท่าอาย ( ตัวนาง ) มือขวาจีบหงายส่งไปข้างหลังตึง  มือซ้ายแตะที่แก้มเล็กน้อย  เท้าซ้ายก้าวไขว้มาข้างหน้า  ทิ้งน้ำหนักอยู่ที่ขาข้างขวา

 ท่ารัก

                       
                          ลักษณะท่ารัก ( ตัวนาง ) มือทั้ง 2 ข้างประสานกันไว้ที่น่าอก  ขาซ้ายไขว้มาข้างหน้า แล้วทิ้งน้ำหนักไว้ที่ขาขวา

ท่ายิ้ม

                            ลักษณะท่ายิ้ม ( ตัวนาง ) มือซ้ายจีบไว้ที่มุมปาก  มือขวาเตะไว้ตรงสะเอว  เท้าซ้ายก้าวไขว้มาข้างหน้า  ทิ้งน้ำหนักไว้ที่เท้าขวา

ท่าโศกเศร้า 

                           ลักษณะโศกเศร้า ( ตัวนาง ) มือทั้ง 2 ประสานกันไว้ที่หน้าขา ก้มหน้าลงเล็กน้อย        ขาขวาก้าวไขว้ไปข้างหน้า  ทิ้งน้ำหนักไว้ที่ขสซ้าย

ท่าตัวเรา

                       ลักษณะท่าตัวเรา ( ตัวนาง ) มือขวาจีบหงายไว้ที่กลางหน้าอก  มือซ้ายเตะไว้ที่สะเอว  เอียงหัวไปทางซ้ายเล็กน้อย  ขาขวาก้าวไขว้ไปข้างหน้า  ทิ้งน้ำหนักไว้ที่ขาซ้าย

 ท่าพวกท่าน

                            ลักษณะท่านี้  ถ้ากล่าวถึงใครที่สูงศักดิ์กว่า  มือขวาตั้งแบไว้ข้างหน้า  ไม่เกินศรีษะ    มือซ้ายแตะไว้ที่สะเอว  เท้าขวาก้าวไขว้มาข้างหน้า  ทิ้งน้ำหนักไว้ที่  ขาซ้าย

 ท่าเดิน

                            ลักษณะท่าเดิน ( ตัวนาง ) มือทั้งสองข้างจีบแล้วปล่อยทังคู่ มือขวาเหยียดลาดยาวตั้งวง  มือซ้ายตั้งวงไว้ที่หัวเข็มขัด  โดยงอแขนเล็กน้อย  สลับเดินไปซ้าย  ขวา  เท้าทั้ง 2  ก้าวไขว้ไปเรื่อยๆ

ท่าร้องไห้

                               ลัก

ษณะท่าร้องไห้ ( ตัวนาง )  มือซ้ายกรีดนิ้วทั้ง 5 แตะไปที่ใต้ตา  มือขวาจีบจีบไว้ที่หัวเข็มขัด  ขาขวาก้าวไขว้ไปข้างหน้า  ทิ้งน้ำหนักไว้ที่ขาซ้าย